‘Kunst is de enige taal waarmee je je in Rusland kan uiten’, zei zanger Diana Loginova. Nu is ze gevlucht

Laat het ‘meer’ de oude man beven van angst.” Toen de achttienjarige straatmuzikant Diana Loginova in Sint-Petersburg deze tekst zong op een deuntje uit Tsjaikovski’s Zwanenmeer, begeleid door haar vriend Aleksander Orlov op de elektrische gitaar en Vladislav Leontjev op de drums, stond er een grote groep om ze heen mee te zingen en te dansen. Loginova oogt als een brave straatmuzikant met blond geverfd haar en een grote bril, die teksten zingt als: „We zullen een streep licht zien in deze duisternis die ondoordringbaar is als de sneeuw op de polen.” De band zingt populaire liedjes, of in de woorden van Loginova zelf na haar arrestatie: „We speelden alleen maar muziek die we leuk vinden. Bij de dood van Brezjnev bijvoorbeeld werd het ballet de hele dag op de televisie getoond, totdat de dood van de leider gedeeld mocht worden met het volk.

Author: Toef Jaeger

---