Zijn “suite”, zoals hij zijn cel ook noemt, is kaal en sober: een bed, een stoel, een wandkastje, een waterkraan met wasbak, witte wanden (al zijn die niet zo wit meer door “vlekken van doodgeslagen vliegen of vermorzelde mieren”), en ten slotte “een vloer om niet bij de onderhuurder terecht te komen”. Daarover merkt hij op: “Nu kunt U zich het geluk voorstellen van de steengroefdirecteuren die zulk een bestelling in de wacht sleepten”. En dan, met opnieuw die wrange ironie: “De ene zijn dood is de andere zijn brood.”
Author: VRT NWS
Published at: 2025-08-11 08:02:41
Still want to read the full version? Full article
